Είμαι ο Αλέξανδρος Αραπέτσικας, απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχω ιδρύσει δύο εταιρείες που ασχολούνται με παραγωγή ζωντανών μεταδόσεων, διαφήμιση και επικοινωνία, ενώ διαχειρίζονται και αρκετά διαδικτυακά portal.
Η ιδέα της δημιουργίας συλλόγου αποφοίτων Πανεπιστημίου Αιγαίου είναι κάτι που συζητούσαμε σε «πηγαδάκια» για αρκετά χρόνια και είναι πολύ σπουδαίο που επιτέλους γίνεται πραγματικότητα. Θα προσπαθήσω με ό,τι μέσα και χρόνο διαθέτω να συμβάλλω ώστε αυτή η προσπάθεια να μη μείνει απλά στα χαρτιά.
Το ενδιαφέρον μου για τα φοιτητικά θέματα το γνωρίζουν όσοι ήταν φοιτητές την περίοδο 2002-2007 κατά την οποία είχα την τιμή να υπηρετήσω το σύλλογο φοιτητών Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας ως πρόεδρος αλλά και να εκπροσωπήσω τους φοιτητές στη σύγκλητο και στο πρυτανικό συμβούλιο του πανεπιστημίου μας. Επίσης, μέσα από οργανωτικές επιτροπές συνεδρίων, πολιτιστικών εβδομάδων, φοιτητικών ομάδων και βέβαια μέσα από αγώνες και διεκδικήσεις, προσπάθησα να προσφέρω ανιδιοτελώς, πάντα μέσω ανεξάρτητων παρατάξεων, κάτι που παραμένει έως και σήμερα σημαντικό κομμάτι της αντίληψής μου για τη φοιτητική συμμετοχή και εκπροσώπηση.
Διόρθωσα πολλές φορές αυτό το κείμενο, αφαίρεσα πολλά και ακόμα μου μοιάζει πολιτικό/εκλογικό. Θα κρατήσω για το τέλος μόνο αυτό:
Με φοιτητική διάθεση και ενθουσιασμό που δεν έφυγε ποτέ αλλά και με μία επαγγελματική εμπειρία 15 χρόνων και συνεργασίες με σπουδαίους καλλιτέχνες και εταιρείες, θα προσπαθήσω μέσω οποιουδήποτε ρόλου να φτιάξουμε έναν σύλλογο που θα διαφημίζει το πανεπιστήμιό μας και τους αποφοίτους του. Έναν σύλλογο που θα κερδίσει μια θέση στην κοινωνία και μια σοβαρή φωνή τόσο σε θέματα επαγγελματικά, ακαδημαϊκά αλλά και κοινωνικά. Μπορούμε να “διαφημίσουμε” τα τμήματά μας και παράλληλα να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία με τον τρόπο που μόνο οι απόφοιτοι ενός ιδρύματος “σκορπισμένου” στα νησιά ενός αρχιπελάγους ξερουν.
Τέλος, δε θα ήμουν ειλικρινής αν δεν παραδεχόμουν πως μέσα από αυτή τη διαδικασία θέλω να ξαναζήσω στιγμές που ζήσαμε εκεί, μαζί και θα μας ενώνουν για πάντα.
